جستجوگرى كه يكى از برجستهترين ويژگىهاى جوان است به صورتى آشكار در نامهى امام رخ مىنمايد، امام روح جستجوگر جوان را باور داشته و بر آن مهر تأييد مىزند.
جوان در جستجوست، جستجوى حقيقت، جستجوى خويشتن خويش، جستجوى آينده، جستجوى بايدها و نبايدها جستجوى اينكه »خوب« چيست و چرا؟ »بد« چيست و چرا؟ درست كدام است و نادرست كدام؟، چه راهى را بايد انتخاب كرد و از چه راهى بايد اجتناب نمودووو.؟؟!!
امام على همانند برخى از پدران، تجربهى نسل گذشته را بىنياز كنندهى نسل جوان از جستجو، نمىبيند و هرگز تلاش جوان براى جستجو را انكار يا با آن مخالفت نمىنمايد، اما.... براى اين روح جستجوگر و پرسشخيز، شرايطى مطرح مىكند.
شرايطى كه به اين ويژگى جوان، هدف، مسير و ثمر مىبخشند، شرايطى كه اگر جستجو با آنها همراه نشود چيزى جز سردرگمى، يأس و انحراف، فراروى جستجوگر نخواهد بود و تلاش پيگير سالهاى نشاط و طراوت انسان كه مىتواند اوج بلند پيروزى را برايش به ارمغان آورد، هديهاى جز تنهايى، انزوا و وحشت نخواهد داشت!
«پسرك جوانم! بدان آنچه در بين سفارشات خود، بيش از همه به آن علاقه دارم و بر آن تأكيد مىكنم، سه چيز است: تقواى الهى، اكتفا بر وظايفى كه خدا برتو واجب كرده است و انتخاب مسيرى كه گذشتگان صالح خانوادهى تو برگزيدهاند»(نهج البلاغه نامه ۳۱).