گاهی براى جبران فرصتى وجود دارد؛ مثلاً آدم سالمی، مريض مى‏شود و ارزش سلامتى را در دوران بيمارى می‌فهمد.[1] بعد که بهبود پيدا مى‏كند، مى‏تواند از فرصت دوبارۀ سلامتی استفاده كند؛ اما گاهی بعضى از نعمت‏ها كه از دست رفت، ديگر بازگشتى ندارد. جوانى كه از دست رفت، ديگر بازگشتى ندارد. فرصت زيستن و عمل صالح برگشت ندارد.[2] چقدر اين لحظات و ثانيه‏ها كه مى‏گذرند و ما هيچ ارزشى برايشان قائل نيستيم.