به گزارش ایکنا، آیت‌الله مهدی هادوی تهرانی، هشتم آذرماه در تفسیر سوره صف، گفت: در آیه اول سخن از تسبیح خداوند از سوی همه موجودات عالم است؛ قبلاً بحث شد که آیا تسبیح همه عالم برای خداوند تکوینی است؛ یعنی کمالات موجودات و نظم عالم، کاشف از قدرت و حکمت و علم الهی دارد و هیچ یک از اوصاف نقص برای خدا ساری و جاری نیست. مثلاً یک درخت و میوه‌های آن هزاران شگفتی در خود دارد و وجود آنها تسبیح‌گوی خداوند است. 

وی افزود: ما معتقدیم که مقصود از تسبیح، صرفاً وجود تکوینی موجودات نیست، بلکه مسئله فراتر از این است؛ بارها گفته‌ام دانشمندان علوم وقتی به قله و مرز علم می‌رسند، معمولاً افرادی خداشناس می‌شوند، زیرا به این درک می‌رسند که امکان ندارد چنین وضع پیچیده‌ای در عالم خلقت باشد و خود به خود پدید آمده باشد.

تسبیحی فراتر از تکوین
آیت‌‌الله هادوی تهرانی تصریح کرد: انسان هرقدر در علم بالاتر می‌رود، بیشتر می‌فهمد که چیزی نمی‌داند، لذا مقصود از این تسبیح فراتر و از جنس این شعر است که گفت: ما سمیعیم و بصیریم و خوشیم/ با شما نامحرمان ما ناخوشیم؛ صدرا در فلسفه به جایی می‌رسد که می‌گوید وجود ولو در اضعف مراتب، دارای علم است، در حالی که در فلسفه‌های قبل صدرا معتقد بودند که جسم بما هو جسم فاقد علم است و نمی‌تواند در موجودات مادی، علم و معرفت وجود داشته باشد.

استاد حوزه علمیه بیان کرد: فلسفه تا حدی می‌تواند مسائل را درک کند، عرفان نظری هم همینطور؛ از این جا به بعد کار عرفان عملی است و اینکه کسی اهل راه باشد و بتواند این مسیر را برود؛ لذا انبیاء و اولیاء اندکی از حقیقتی را که می‌دیدند، به دیگران گفته و به افراد خاص مقداری نشان داده‌اند وگرنه این طور نیست که امام باقر(ع) از بین انگشتان مبارکش، وضعیت حاجیان بیت‌الله را نشان دهد.

رئیس مؤسسه رواق حکمت اضافه کرد: خداوند تأکید فرموده که همه آنچه در آسمان و زمین است، خدا را تسبیح می‌کنند و در یکجا هم فرموده که «لا تفقهون تسبیحهم؛ یعنی شما تسبیح آنها را نمی‌فهمید»؛ خداوند عزیز و حکیم است و مانند ما نیست که پا و قلبمان بلغزد و بر مدار احساس تصمیم بگیریم.

بارزترین مصادیق همزةٍ لمزة
وی همچنین در تفسیر سوره مبارکه همزه گفت: در اولین آیه اول و دوم «وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ؛ الَّذِي جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ» هشدار به ویل داده است که گفته شده چاهی در قیامت و مقصود از آن هلاکت و نابودی است؛  این هشدار برای هر انسان عیب‌جوی بدزبان است؛ یعنی کسانی که عیب در هیکل، قیافه، گفتار، رفتار، نسب، خانواده، شغل، مقام و موقعیت افراد می‌تراشند و ممکن است حقیقتاً عیب هم نباشد.

استاد سطح عالی حوزه با بیان اینکه در روایات تأکیدشده که انسان باید دنبال عیوب خودش باشد، نه عیوب دیگران، زیرا رفع عیوب دیگران ابتدائاً منفعت و ضرری برای انسان ندارد، اضافه کرد: خداوند فرموده کسی که همزه لمزه یعنی مسخره‌کننده عیب‌جوست، ویلی در قیامت قرار داده است؛ در آیه بعد صفت جمع کردن مال و شمارش آن را هم به این فرد نسبت داده است و خیال می‌کند که او را ابدی خواهد کرد که خداوند فرموده هرگز چنین نیست.

استاد سطح عالی حوزه اظهار کرد: همز و لمز دو صفت رذیله است؛ بسیاری از افراد پولدار تصور می‌کنند که چون پول دارند، از دیگران برترند؛ نمونه بارز و مشهور برای همزه لمزه همین دیوانه‌ای است که چهارسال بر آمریکا حکومت کرده است. البته دیوانه‌تر از ترامپ هم وزیر امور خارجه و وکیل او است.

وی افزود: آمریکایی‌ها در ادبیات عمومی فحش زیاد می‌دهند، ولی ترامپ از حد ادبیات عادی معاصر آمریکا هم عبور کرده است؛ جالب اینکه بولتون که  فرد تند ضدایران و بی‌منطق است، وقتی با ترامپ توئیت می‌کنند، همدیگر را به خاطر ادبیات سخنانشان سرزنش می‌کنند. بنابراین همزه لمزه در دنیای امروز نمادهای بارزی مانند این افراد دارد.

آیت‌الله هادوی تهرانی با بیان اینکه صاحبان علم گروه دیگری از همزه لمزه هستند، اظهار کرد: شیخ محمدبهاری در کتابش گروهی از کسانی را که برای خود فضلی قائل هستند، عالمان می‌داند؛ کسانی که به واسطه علم و تخصصشان بر مردم احساس برتری نسبت به دیگران دارند. البته فضل علمی به خودی خود خیلی خوب است، اما نباید مایه فخرفروشی شود.

وی افزود: یکی از مصادیق دیگر همزه لمزه، صاحبان مناصب و ریاست هستند، واقعاً برخی وقتی به منصبی برسند، تحول عجیبی پیدا و تصور می‌کنند، فرد دیگری می‌شوند و نگاه عالم اندر سفیه دارند؛ البته افرادی هم داریم که به بالاترین مناصب هم رسیده‌اند و تغییری در منش و رفتار آنها ایجاد نشده است. خلاصه اینکه «الذی جمع مالا و عدده» منحصر به فقط پولداران نیست و می‌تواند همه اقشار را در بر بگیرد.