به گزارش ایکنا، آیت‌الله مهدی هادوی تهرانی، امروز، ۲۶ آبان‌ماه در ادامه مباحث تفسیری سوره فرقان به آیه ۳۰ «وَقَالَ الرَّسُولُ يَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هَذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا» اشاره کرد و گفت: عرض شد که چون آیات قبل در مورد قیامت است، تناسب دارد که این آیه هم معطوف به روز قیامت باشد؛ یعنی پیامبر در روز قیامت از مهجوریت قرآن گلایه دارند؛ مراد از مهجوریت هم آن است که قرآن و اهل بیت(ع) مرجع حل مشکلات و مسائل مردم نیست.

وی افزود: خداوند به نبی اعظم در آیه ۲۳ سوره شوری فرمودند: «قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى»؛ این در واقع پیام قرآنی است که خدا از پیامبر می‌خواهد به مردم بگوید من برای کار رسالتی که انجام می‌دهم اجری نمی‌خواهم، مگر اینکه به فی‌القربی مودت داشته باشید؛ البته برخی تصور می‌کنند مودت همان محبت و قربی هم منسوبین پیامبر است که این تصور نادرست و در برخی موارد عوامی است.

آیت‌الله هادوی تهرانی اظهار کرد: اکثر مشکلاتی که در معنای برخی مفاهیم قرآنی در میان مردم داریم، ناشی از انتقال نادرست برخی طلاب و علمای کم سواد حوزوی است، زیرا عمدتاً عالمان با سواد حوزه ارتباط مردمی و مستقیم کمتر و قشر کم‌سواد و کم‌اطلاع حوزوی ارتباط بیشتری دارند و این مسائل با هم ضمیمه شده و چنین نتایجی در پی دارد.

استاد سطح عالی حوزه با بیان اینکه البته برخی هم مانند علمای اهل تسنن دامنه فی القربی را وسیع گرفته و مودت را به محبت تفسیر می‌کنند، اضافه کرد: برخی مانند ابن عربی در فتوحات مودت فی القربی را همه منسوبین به پیامبر می‌داند که توسعه وسیع است، در حالی که در اینجا نه مودت به معنای محبت صرف است و نه اهل بیت، اینقدر دایره وسیعی دارد.

وی با بیان اینکه در فقه انتساب فی القربی به هاشم مطرح است و نه انتساب به پیامبر، تصریح کرد: این هم از باب بحث خمس در مباحث حوزوی است؛ یعنی نیمی از خمس مربوط به سادات است؛ لذا فقها بحث کرده‌اند که چه کسانی منسوبین هاشم هستند و گفته شده کسانی که از سمت پدر انتساب دارند، سادات حساب می‌شوند.

وی افزود: البته در میان فقها مسلم است که انتساب مادری و پدری فرقی ندارد، گرچه بحث خمس و تعلق آن به سادات مادری متفاوت است، لذا صاحب حدائق، منتسبین مادری را هم سید حساب کرده‌ است. 

آیت‌الله هادوی تهرانی با بیان اینکه مودت به معنای محبتی است که به دنبال آن تبعیت وجود داشته باشد، نه اینکه مودت به معنای تبعیت باشد، اظهار کرد: مراد از فی القربی صرفا و صرفا خاندان معصومین(ع) هستند و هیچکدام از اقوام دیگر پیامبر را شامل نیست؛ این یکی از موارد و مصادیق مهجوریت قرآن است و پیامبر در قیامت نسبت به این مسئله گلایه خواهند فرمود.

وی اظهار کرد: پیامبر اقوام زیادی مانند پسرعمو و ... داشتند، ولی امام علی(ع) به واسطه ایمان و عصمت است که مصداق فی القربی هستند و اصلاً بحث خویشاوندی در اینجا نافذ نیست، زیرا انتساب خونی در کار نیست وگرنه ابوجهل هم عموی پیامبر است که قرآن سوره «تبت یدا» را در مذمت او بیان کرده است.

استاد حوزه علمیه تصریح کرد: معنای آیه این است که خدا از مردم خواسته که از اهل بیت(ع) معصوم پیامبر تبعیت کنند، اما در عالم واقع این تبعیت صورت نگرفته و بیشتر مسلمین ملتزم به آن نیستند و همین از مصادیق بارز مهجوریت قرآن محسوب می‌شود.