گروه اول از روزه داران، کسانی هستند که میزان شرعی روزه را انجام می‌دهند و شرایط لازم برای صحت روزه را بجا می‌آورند و به همین مقدار بسنده می‌کنند. گروه دوم آن‌ها هستند که اضافه بر امساک از مفطرات، از گناهان نیز اجتناب می‌کنند؛ گوششان را از آنچه که نباید بشنوند و چشمشان را از آنچه نباید ببینند، حفظ می‌کنند.[1] گرو سوم کسانی هستند که در هنگام روزه از هر چه که آن‌ها را از خدا ـ تبارک و تعالی ـ غافل کند، دوری می‌کنند؛[2] روزۀ آن‌ها به تعبیر سیدنا الاستاذ آیت اللَّه بهاء الدینی ـ رضوان اللَّه علیه ـ ذُکر دائم است.