حضرت فاطمه معصومه(ع) در روز اول ذيقعده سال 173 هجري قمري در مدينه منوره به دنيا آمد. پدر بزرگوارش امام هفتم شيعيان حضرت موسى بن جعفر (ع) و مادر مكرمه اش حضرت نجمه خاتون (س) است . آن بانو مادر امام هشتم نيز هست . لذا حضرت معصومه (س) با حضرت رضا (ع) از يك مادر هستند.
آن بانوي بزرگ در همان سنين كودكى با شهادت پدر بزگوارش به دست هارون مواجه شد. لذا از آن پس تحت مراقبت و تربيت برادر بزرگوارش حضرت على بن موسى الرضا (ع) قرارگرفت.
در سال 200 هجري قمري امام رضا (ع) به دستور مامون به مرو فراخوانده شد از اينرو حضرت به تنهايي و بدون اينكه كسي از بستگان و اهلبيت خود را همراه بياورد راهي خراسان شد.
يكسال پس از هجرت ثامن الحجج علي بن موسي الرضا(ع)، حضرت معصومه(ع) به شوق ديدار ايشان به همراه عده اي از برادران و برادرزدگانش به سمت خراسان حركت كرد.
وقتي كاروان آن حضرت به ساوه رسيد عده اي از دشمنان اهلبيت كه از حمايت ماموران دولتي نيز برخودار بودند به كاروان آن حضرت حمله كرده، در جنگي كه بين دو گروه درگرفت برادران و همران آن بانوي بزگوار به شهادت رسيده و بنابر نقلي خود آن حضرت نيز مسموم شد.
و چون امكان ادامه راه به سمت خراسان وجود نداشت آن حضرت راهي قم شد و در روز 23 ربيع الاول سال 201 هجري قمري وارد قم شد و پس از 17 روز بيماري و غم از دست دادن برادران و همراهان خود در روز 10 ربيع الثاني (و بنابر قولي دوازدهم ربيع الثاني) به ملاقات معبود خود شتافت.
جهت دفن پيكر مطهر ايشان، قبري مهيا شده و نماز و خاك سپاري ايشان با حضور دو سوار نقابدار به چهره انجام پذيرفت.