همۀ مؤمنین، بلکه همۀ انسان‌ها، بلکه همۀ موجودات عالم از این ماه رمضان بهره‌مند هستند از جمله امام زمان ـ عج الله تعالی فرجه الشریف ـ . بهره‌ای که او دارد، قابل قیاس نیست با کل بهره‌ای که همۀ موجودات دیگر دارند. ما مگر عاشق او نیستیم؛ مگر آرزویمان این نیست که هرچند شبی در خواب چشممان به جمال نورانیش منور شود؛ مگر نمی‌خواهیم در دورۀ ظهور آن بزرگوار تنفس کنیم و در کنار او باشیم؛ مگر نمی‌خواهیم در دوران غیبتش زمینه ساز حضورش باشیم. ماه رمضان فرصتی است که امام زمانی شویم و با او انس پیدا کنیم؛ نه فقط به لفظ، نه فقط در مسجد و حسینیه و نه فقط موقع ذکر مصیبت اهل بیت ـ علیهم السلام ـ ، بلکه همۀ لحظات زندگی، در خانه، در مدرسه، در دانشگاه، در اداره، در مزرعه، در کارخانه، در خیابان و همه جا امام زمانی باشیم.
برگرفته از کتاب توشه ای از رمضان، تألیف آیت الله هادوی تهرانی