بسیاری از افراد ابتدا مؤمن نبودند و ولایت را نمی‌شناختند. بعد به دژ ایمان به خدا [1] و دژ ولایت[2] راه پیدا کردند. ببینید این‌ها چقدر برای نعمت ایمان[3] و نعمت ولایتشان[4] ارزش قائل‌اند؛ چون برای به دست آوردنش زحمت و زجر کشیده‌اند. تعبیر بعضی از این افراد این است که وقتی ایمان را یافتیم، گویا دوباره متولد شدیم و وقتی ولایت را پیدا کردیم، گویا بار دیگر متولد شدیم در حالی که این نعمت‌ها ارزان به کف ما آمده است. به برکت مادران و پدرانی که ایمان و ولایت داشتند، ما اهل ایمان و ولایت شده‌ایم. شاکر نعمت ایمان و نعمت ولایت باشیم که فرمود: شکرکنید، من زیاد می‌کنم.[5]
شکر نعمت، نعمتت افزون کند * کفر نعمت از کفت بیرون کند[6]
دعا کنیم برای پدران و مادران و اجدادی که زمینۀ این نعمت‌ها را برای ما فراهم کردند. این نعمت را به راحتی از کف ندهیم و در این ماه رمضان با این دو نعمت بیشتر آشنا شویم.
برگرفته از کتاب توشه ای از رمضان، تألیف آیت الله هادوی تهرانی
[1]. قال [علی بن موسی] سمعت أبي موسى بن جعفر يقول سمعت أبي جعفر بن محمد يقول سمعت أبي محمد بن علي يقول سمعت أبي علي بن الحسين يقول سمعت أبي الحسين بن علي يقول سمعت أبي أمير المؤمنين علي بن أبي طالب ـ علیهم السلام ـ يقول سمعت رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ يقول سمعت جبرئيل يقول سمعت الله عز و جل يقول: لا إله إلا الله حصني فمن دخل حصني أمن من عذابي فلما مرت الراحلة نادانا بشروطها و أنا من شروطها. (الأمالي للصدوق، ص 235)
[2] عن علي بن موسى الرضا عن موسى بن جعفر عن جعفر بن محمد عن محمد بن علي عن علي بن الحسين عن الحسين بن علي عن علي بن أبي طالب ـ علیهم السلام ـ عن النبي ـ صلی الله علیه و آله ـ عن جبرئيل عن ميكائيل عن إسرافيل عن اللوح عن القلم قال يقول الله تبارك و تعالى : ولاية علي بن أبي طالب حصني فمن دخل حصني أمن ناري. (الأمالي للصدوق، ص 235)
[3]. در منابع ما از ایمان به عنوان یک نعمت یاد شده است؛ چنان‌که فرمود: لكِنَّ اللَّهَ حَبَّبَ إِلَيْكُمُ الْإيمانَ وَ زَيَّنَهُ في قُلُوبِكُمْ وَ كَرَّهَ إِلَيْكُمُ الْكُفْرَ وَ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْيانَ أُولئِكَ هُمُ الرَّاشِدُونَ (7) فَضْلاً مِنَ اللَّهِ وَ نِعْمَةً وَ اللَّهُ عَليمٌ حَكيم. (الحجرات، 7 ـ 8)
[4]. در منابع ما ولایت، یک نعمت دانسته شده است؛ چنان‌که فرمود: الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتي وَ رَضيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ ديناً. (المائدة، 3) و همچنین در حدیث قدسی آمده است: عن الله جل جلاله أنه قال: أنا الله لا إله إلا أنا خلقت الخلق بقدرتي فاخترت منهم من شئت من أنبيائي و اخترت من جميعهم محمدا حبيبا … و اصطفيت له عليا فجعلته له أخا و وصيا … لا أقبل عمل عامل منهم إلا بالإقرار بولايته مع نبوة أحمد رسولي … و هو النعمة التي أنعمت بها على من أحببته من عبادي. (الأمالي للصدوق، ص 223)
[5]. لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزيدَنَّكُمْ وَ لَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابي لَشَديد. (ابراهیم، 7)
[6]. مثنوی معنوی