اما این که قرآن مصون و محفوظ از تحریف است مطلبی است که هم خود قرآن بر آن شهادت داده است: «انا نحن نزلنا الذکر و انا له لحافظون» (حجر، 9) و هم تاریخ جمع قرآن و تواتر آن، بیانگر این حقیقت است که آنچه امروز به نام قرآن در بین مسلمین وجود دارد، همان است که در گذشته تا زمان صدر اسلام و در روزگار رسول اکرم (ص) در بین مسلمانان وجود داشته است و این همان است که بر قلب مبارک حضرت (ص) نازل شده و کلمات و ترکیبات و الفاظ و معانی قرآن، همه و همه وحیانی است. (ر.ک: مهدی هادوی تهرانی، مبانی کلامی اجتهاد، صص 45 – 59) بنابراین منبع اصلی دین در اسلام که همان قرآن است مصون و محفوظ از تحریف است.
نکته دومی که برای مصونیت اسلام از تحریف در دین تعبیه شده روش خاصی است که برای بهره برداری از منابع توسط حضرت رسول و ائمه (ع) پایه گذاری شده... این روش، این امکان را ایجاد می کند که هر کس در هر روزگاری بتواند با اطلاع و آگاهی از آن و با مراجعه به منابع اسلامی، اسلام ناب خالص، بی پیرایه و بدون تحریف را تشخیص و مسیر روشن الهی را از سایر مسیرهای گمراهی تمیز دهد. بنابراین، اسلام عزیز در پرتو مصونیت منبع اصلی و شیوه ی تفسیری آن توانسته است از هرگونه تحریف و تغییری مبری باشد.