در مورد شب‌های قدر روایاتی وجود دارد که شب قدر یا شب نوزدهم ماه مبارک رمضان است یا شب بیست و یکم یا شب بیست و سوم؛[1] البته برخی روایات شب بیست و هفتم را بیان کرده‌اند که در بین شیعه چندان مشهور نیست؛[2]شب‌های قدر برای ما یادآور خاطرۀ تلخ شهادت علی ابن ابیطالب ـ علیه السلام است. وجود نازنین آن بزرگوار یک نعمت بزرگ الاهی برای همۀ بشریت و برای همۀ تاریخ بود، هست و خواهد بود و شیعه یعنی کسانی که امر الاهی در قرآن را اطاعت کردند،[3] از این نعمت به صورت خاص برخوردارند. نعمت وجود آن حضرت در زمان خودش شکر گذاشته نشد. آن‌گاه که علی بن ابیطالب ـ علیه السلام ـ می‌فرمود: از من بپرسید قبل از آن که مرا از دست بدهید،[4] نفهمیدند چه باید بپرسند!
برگرفته از کتاب توشه ای از رمضان، تألیف آیت الله هادوی تهرانی
[1]. ر.ک : الكافي، ج 4 ، ص 156ـ 159: باب في ليلة القدر.
[2]. قال معاوية يا أبا محمد [ : حسن بن علی بن أبی طالب ـ علیهما السلام ـ ] أخبرنا عن ليلة القدر قال ـ علیه السلام ـ : … فتطلب من ليلة ثلاث و عشرين إلى ليلة سبع و عشرين. (حرانى، حسن بن على، تحف العقول عن آل الرسول، ص 233)
[3]. يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا أَطيعُوا اللَّهَ وَ أَطيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْر. (النسا، 59)
[4]. كان علي أمير المؤمنين ـ علیه السلام ـ كثيرا ما يقول: سلونی قبل أن تفقدونی. (طوسی، محمد بن حسن، الأمالی، ص 58)