خطا
  • XML Parsing Error at 9:12. Error 76: Mismatched tag

مرگ برای مؤمن شیرین و برای کافر زجرآور است

سه شنبه, 29 تیر 1400 ساعت 20:08
منتشرشده در اخبار

به گزارش ایکنا؛ آیت‌الله مهدی هادوی تهرانی، ۲۱ تیرماه در ادامه تفسیر سوره مبارکه لیل، گفت: خداوند در این سوره بعد از ذکر سه قسم در آیت اول تا سوم به روز و شب و خلقت زن و مرد در آیه چهارم فرموده است که تلاش‌های شما متشتت و پراکنده است؛ «وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَى ﴿۱﴾ سوگند به شب چون پرده افكند (۱) وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّى ﴿۲﴾ سوگند به روز چون جلوه‏‌گرى آغازد (۲) وَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَى ﴿۳﴾  و [سوگند به] آنكه نر و ماده را آفريد (۳) إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّى ﴿۴﴾» در ادامه فرمود کسانی که اهل تقوا و اهل بذل و بخشش و دست و دل باز هستند، در یک گروه قرار دارند و ویژگی آنها این است که تصدیق به حسنی می‌کنند.

وی با اشاره به آیات «فَأَمَّا مَنْ أَعْطَى وَاتَّقَى * وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَى * فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَى»، افزود: شیخ طوسی به نقل از ابن عباس و عکرمه در تبیین مفهوم حسنی آورده است که حسنی به معنای عمل به وعده‌‌ای است که داده‌اند؛ ضحاک گفته تصدیق به توحید است؛ مجاهد و حسن بصری گفته‌اند که صدق بالحسنی یعنی تصدیق بهشت، قتاده هم گفته تصدیق وعدالله است؛ شیخ طوسی فرموده است که حسنی یعنی نعمتی بزرگ که همان بهشت برای متقین است و از کسانی که آن را تکذیب کنند، دور است.

استاد حوزه علمیه بیان کرد: مرحوم علامه در المیزان فرموده است مقصود از حسنی، «ما وعدالله» و ثواب بر انفاق در راه خداوند است که نزدیک به تفسیر قتاده شده است؛ ایشان در ادامه فرموده است کسی مصداق تصدیق حسنی است که قیامت را قبول دارد و به ثواب آن معتقد است. پس از منظر علامه، تصدیق حسنی یعنی فرد مؤمنی است که خدا و قیام و پاداش آن را قبول دارد و در راه خدا انفاق می‌کند.

آیت‌الله هادوی تهرانی تصریح کرد: تفاسیر مختلفی که از این تعبیر ارائه شد، هر کدام به وجهی پرداخته است؛ کسی که اهل تصدیق و اعطا و عمل نیک باشد، به تعبیر قرآن «فسنیسره للیسری»؛ به زودی برای او آسان می‌کنیم. یعنی رسیدن او به آسایش و بهشت برین را برای او آسان می‌کنیم.

استاد حوزه علمیه اظهار کرد: علامه طباطبایی هم اشاره کرده است که اینها را به سمت بهشت سیر می‌دهیم؛ شاید «سینسره» ناظر به آسانی در هنگام موت باشد که در روایات هم به اشکال مخلتف آمده است؛ حضرت ابراهیم(ع) به خداوند عرض کرد خدایا مرا آن طور که مؤمنان را از دنیا می‌بری، از دنیا ببر و او را می‌برند و بعد درخواست می‌کند به نحو کفار مرا بمیران و این را هم محقق می‌کنند، ابراهیم می‌گوید مرگ کافر اینقدر سخت است که کافی است کسی سراغ کفر نرود و مرگ مؤمن آنقدر شیرین و گواراست که همین کافی برای رفتن به سمت ایمان است.

وی افزود: فیض کاشانی روایات مختلفی را درباره مرگ جمع‌آوری کرده است که روایات بسیار عجیبی است؛ در این روایات بیان شده است کسی که می‌خواهد از دنیا برود اهل بیت(ع) را می‌بیند، چه مؤمن باشد و چه کافر؛ اهل بیت(ع) بر بالین مؤمن جمع می‌شوند و به ملائکه توصیه می‌کنند که با این دوست ما به خوبی و نرمی رفتار کنید. مؤمن آنچنان اشتیاق دارد که به ملائکه کارگزار مرگ می‌گوید زودتر جان مرا بگیرید که نزد اهل بیت بروم.

آیت‌الله هادوی تهرانی بیان کرد: برعکس برای کفار هم اهل بیت(ع) می‌گویند این فرد از دشمنان ما هست و در آن لحظه گرز آتشین بر او می‌زنند که تصور آن هم زجرآور است؛ بنابراین راحتی در اینجا از قبل مرگ شروع و در برزخ و قیامت هم وجود دارد.

وی افزود: یکی از افراد خوبی که در جریان بیماری کرونا فوت کرد و در یکی از سایت‌ها فیلم چند روز قبل از مرگ او را گذاشته‌اند؛ او در این فیلم خطاب به پزشکش می‌گوید من تسبیح آسمان و زمین را حس می‌کنم و خدا را شاکرم که این بیماری را نصیب من کرد تا به چنین درکی برسم؛ ا‌ین یکی از مصادیق «فسنیسره للیسری» است که برای انسان‌های خوب وجود دارد و بنده مصادیق آن را در برخی از نزدیکان خودم هم دیده‌ام.