به گزارش ایکنا، آیت‌الله مهدی هادوی تهرانی، امروز، ۲۵ آبان‌ماه در ادامه تفسیر سوره نور به آیه «إِنَّ الَّذِينَ يُحِبُّونَ أَنْ تَشِيعَ الْفَاحِشَةُ فِي الَّذِينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ» اشاره کرد و گفت: در این آیه به مؤمنان هشدار داده شده است که اگر در برابر شیوع فواحش در جامعه سکوت کنید و دروغ‌های گفته شده در مورد شخصیت‌ها را بپذیرید و دوست داشته باشید اینها رواج یابد، عذاب الیم سرنوشت این کار است.

وی افزود: متأسفانه این مسئله بین مسلمین، مؤمنان به صورت خاص و علما به صورت اخص رواج دارد؛ یعنی هیچ وقت یک مؤمن و عالم انسانی را نمی‌کشد، اما به راحتی آبروی افراد را می‌بریم و شخصیت آنها را ترور می‌کنیم؛ برخی افراد می‌گویند ما هرقدر دست و پا می‌زنیم به جایی نمی‌رسیم. شاید یکی از دلایل آن همین باشد؛ روایت داریم که انسان وقتی از خواب بیدار می‌شود، زبان از اعضاء و جوارح می‌پرسد «کیف اصبحتم»، در پاسخ می‌گویند «خوبیم اگر تو بگذاری»؛ یعنی مشکل از زبان ما است و گناهان زبانی را سبک و آسان تلقی می‌کنیم؛ پا در زمین مردم نمی‌گذاریم و حق دیگران را شاید نخوریم و صحنه‌ای که نباید ببینیم نمی‌بینیم، اما مراعات زبان خود را نداریم؛ این مشکل فراگیر و عمومی هم هست.  

وی اضافه کرد: در روایت داریم که شیعیان ما لال هستند؛ البته این تفسیر سیاسی دارد؛ یعنی اظهار تشیع نمی‌کنند، چون شرایط تقیه بود، ولی روایات زیادی در مورد صمت و سکوت داریم؛ امام علی(ع) فرموده‌اند کسی که عقلش کامل می‌شود، سکوتش بیشتر است؛ به هر حال زبان را باید حفظ کنیم، به خصوص در هنگام انتخابات باید بیشتر مراقب باشیم، دفاع متقن و عالمانه اشکال ندارد، اما تهمت و دروغ و ... ایراد دارد؛ بیان توانایی افراد ایرادی ندارد، اما اینکه دیگران را له کنیم، جایز نیست.

وظیفه ثروتمندان جامعه

استاد حوزه همچنین با اشاره به آیه ۲۲ «وَلَا يَأْتَلِ أُولُو الْفَضْلِ مِنْكُمْ وَالسَّعَةِ أَنْ يُؤْتُوا أُولِي الْقُرْبَى وَالْمَسَاكِينَ وَالْمُهَاجِرِينَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلْيَعْفُوا وَلْيَصْفَحُوا أَلَا تُحِبُّونَ أَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ» اشاره کرد و گفت: خطاب آیه به افرادی است که توانایی مالی دارند و ثروتمند هستند. خداوند فرموده این افراد نباید بهانه بتراشند و قسم بخورند که نداریم و کمکی به اقوام تهیدست و مساکین و مهاجرین در راه خدا نکنند.

وی افزود: مسکین کسی است که توان تأمین مالی خود را ندارد؛ فقیر کسی است که توان دارد، اما نمی‌تواند تأمین خود را به حد متعارف برساند؛ مهاجرین هم در اینجا در برابر انصار هستند که همراه پیامبر از مکه به مدینه آمدند و طبیعتاً با خودشان چیزی همراه نیاوردند. افراد ثروتمند به این بهانه که افراد تهیدست افراد خوبی نیستند، به آنها کمک نمی‌کردند، اما خداوند فرموده است که مگر شما بی‌عیب و ایراد هستید؛ اگر می‌خواهید خدا شما را ببخشد، شما هم از آنها عفو و صفح کنید.

استاد حوزه علمیه اضافه کرد: کسانی که پولدار هستند، بهانه نیاورند که افراد نیازمند خوب هستند یا بد، خداوند ضمانت فرموده که اگر  اینها به فقرا و نیازمندان کمک کنند، خدا هم آنها را خواهد بخشید. به عبارت عرفی، پولدارها باید هوای فقرا و طبقات ضعیف را داشته باشند و نگویند این خودش تنبل است و دیگری خودش مقصر بوده و ... .

توصیه قرآن به ایجاد نهادهای خیریه

آیت‌الله هادوی تهرانی با بیان اینکه خلق و خوی انسان مؤمن باید گذشت و انفاق باشد، اظهار کرد: از منظر دیگر، توصیه فقهی است، یعنی کمک به فقرا مستحب و حتی واجب است؛ این آیه بنیانگذار نهادهای کمک بلاعوض است؛ یعنی پولداران به صورت طبیعی و بدون الزام فقهی به فقرا کمک کنند. خدا خواسته بدون الزام حکومتی و فقهی و قانونی، خود مردم این حالت بخشش را داشته باشند. برخلاف خمس و زکات که حکومت اسلامی می‌تواند در برخی موارد با الزام هم بگیرد.

استاد سطح عالی حوزه با بیان اینکه در برخی کشورها شرایط برای مسلمین طوری است که مجبور به مهاجرت هستند، ادامه داد: مسلمانان روهینگا چنین شرایط دردناکی دارند؛ اینها هیچ جرمی ندارند و کارهای ترویستی علیه این کشور نکرده‌اند و تشکیلات حزبی و سیاسی هم ندارند؛ گروه ناتوان از لحاظ اقتصادی هستند؛ البته این کشور در مجموع فقیر است و به خاطر حضور کمونیست‌ها و جنایاتشان به این فقر دامن زده شد. بنابراین باید به افرادی که این گونه مجبور به مهاجرت هستند هم رسیدگی شود.

وی تصریح کرد: خداوند در این آیه در مجموع بر بحث نهادهای کمک بلاعوض تأکید فرموده است؛ البته مردم در مجموع انفاق و بخشش دارند، ولی کمتر به این نوع نهادها اهتمام داریم، در حالی که می‌تواند گره‌های بزرگی از مشکلات جامعه را باز کند.