آیا می توان به طور کلی نیت کرد ذکر خاصی که در نماز می گوید، به عنوان مطلق (ذکر وارد نشده) باشد یا باید هنگام گفتن توجه داشته باشد و بعد بگوید؟
آیا شخص می تواند نیت کند که آن دسته از ذکرهای نماز را که هم می توان به عنوان ذکر مستحب وارد در خود نماز گفت و هم به عنوان ذکر مستحب غیر وارد مثل «الله اکبر» بین سجده ها یا «سمع الله لمن حمده» ، همیشه با نیت ذکر مستحب غیر وارد باشد؛ هرچند در نماز این نیتش در خاطرش نباشد یا حتماً باید در حین گفتن هر ذکری این نیت غیر وارد بودن را داشته باشد و بعد بگوید؟ آیا در این صورت می تواند این اذکار را در غیر حالت سکون و آرامش بگوید؟

باسمه تعالی

همین مقدار که به صورت ارتکازی این نیت را در ذهنش داشته باشد، کافی است و لازم نیست در هنگام گفتن هر ذکری ابتدا با توجه کامل، جزء نماز بودن یا جزء نماز نبودن آن ذکر در نظر بگیرد و بعد بگوید.

کد سایت fa3549
طبقه بندی موضوعی واجبات نماز