پدر همسر بنده چند سال قبل، اینجانب را وکیل تام الاختیار خود کرد و وکالت نامۀ محضری بر این مبنا تنظیم و امضا شده است...
پدر همسر بنده چند سال قبل، اینجانب را وکیل تام الاختیار خود کرد و وکالت نامۀ محضری بر این مبنا تنظیم و امضا شده است. وی همچنین به صورت شفاهی در حضور چند شاهد گفتند: اختیار همۀ اموال من با شما است ودر زمان حیات و پس از مرگم، می توانی آن ها را به نام خودت کنی و در هر زمان و به هر مقدار و هر گونه که صلاح می دانی، بین فرزندانم تقسیم کنی. پس از مدتی قرار شد ایشان به توصیۀ اینجانب همۀ اموال خود را بین فرزندانشان تقسیم کنند و بنا به تأکید ویژۀ خودشان، همۀ اموال را به صورت مساوی بین فرزندانشان (اعم از پسر و دختر) تقسیم کردند. از آن زمان تا دو سال قبل که ایشان به طور کامل به بیماری آلزایمر مبتلا شدند، ادارۀ زندگی ایشان به عهدۀ بنده بوده است و همۀ در آمدها و هزینه ها، با اجازه یا به واسطه بنده انجام می شده است. پس از حواس پرتی کامل ایشان (در حالت کما نیستند) بنده احتیاطاً به نمایندۀ حاکم شرع مراجعه کردم و قیمومیت وی به من واگذار شد. اخیراً هم که یکی از فرزندانشان مرحوم شدند، یک ششم اموال او به پدرش ارث رسیده است. اکنون سؤال بنده این است: با توجه به اینکه ایشان به بنده تا پایان عمر، اختیار تام برای تقسیم اموالشان را به هرگونه که صلاح می دانم، داده اند و رویۀ خودشان در هنگامی که حواسشان جمع بوده است، تآکید بر تقسیم مساوی اموال در بین دختر و پسر بوده است، آیا بنده می توانم این در آمد را به صورت مساوی بین فرزندانشان تقسیم کنم؟

باسمه تعالی

«وکالت» با مرگ یا محجور شدن موکل باطل می شود و آلزایمر یکی از عوامل محجور شدن است و حتی بعد از بهبودی موکل نیاز به تجدید وکالت است. بنابراین اگر مجتهد جامع الشرایط یا کسی از سوی وی چنین اختیاری دارد، قیومیت او و امولش بعد از بیماری را به شما واگذار کرده است، بر شما واجب است اموال او را حفظ کنید و نسبت به هرگونه تصرف در این اموال که در جهت منافع و مصالح او باشد، اقدام کنید و حق بخشش یا تصرف دیگری ندارید. بعد از مرگ وی هم پس از اداء دیون و عمل به وصایای او در حد یک سوم از ترکه، باقیماندۀ آن باید طبق قانون ارث تقسیم شود.