برای اینکه نماز صبح قضا نشود، ساعت را قبل از خوابیدن برای زودتر از اذان کوک می کنم و چنین می گویم: «قسم بر خدا بعد از خاموش کردن زنگ ساعت تا اذان صبح نخواهم خوابید». من یک روز این طور گفتم و قبل از اذان از جای خوابم بلند شدم و نشستم در تخت خواب و در قلبم گفتم: «می خوابم» ولی در حقیقت نخوابیدم و برای نماز بلند شدم. وقتی گفتم «می خوابم» و یکی دو ثانیه کشید و احساس کردم که قلبم ناراحت شد و گمان گردم که این فشار شاید برای گناه من است که به قسمم درست عمل نکردم و بعد برای همین یک کلمه هم که گفتم پشیمان شدم. آیا ابنجا کفارۀ قسم دارد؟