فردی فرزندش را می زند و پوستش قرمز می شود ولی اثر قرمزی مرتفع می شود. حال چه مقدار دیه مدیون می شود؟
فردی به جهت تربیت فرزند و تشفی خاطر خود فرزندش را می زند به طوری که پوست فرزند قرمز می شود ولی چندین ساعت بعد اثر قرمزی مرتفع می شود حال چه مقدار دیه مدیون این فرزند می شود؟ آیا می تواند نیت کند آنچه خرج او می کند و مازاد بر نفقۀ او است، به صورت قهری دیۀ او محسوب شود؟ آیا طلب حلالیت از فرزند باعث برائت ذمه این پدر یا مادر می شود؛ هرچند با یک دلجویی ساده باشد؟ آیا طلب حلالیت قبل و بعد از بلوغ تفاوت دارد؟

باسمه تعالی

1. تنبیه بدنی فرزند برای تشفی خاطر به هیچ وجه جایز نیست.

2. اگر فرزند نابالغ باشد، پدرش و کسی که از جانب وی اجازه دارد، صرفاً جهت تربیت و در حد مصالح بچه، می تواند او را بزند و بنابر احتیاط واجب نباید بیش از سه ضربه باشد و نباید به گونه ای باشد که هنگام زدن یقین داشته باشد که بدن بچه در اثر این گونه زدن سرخ می شود.

3. اگر در اثر تنبیه بدنی صدمه یا جراحتی بر بدن فرزند وارد شده، باید دیه اش را بپردازند، حتی اگر از موارد تنبیه جایز بوده باشد.

4. ملاک محاسبۀ دیه، آخرین حالت جراحت یا قرمزی است که بعد از آن جراحت یا قرمزی رو به زوال و خوب شدن می رود.

5. نفقۀ فرزند در فرضی که خودش مالی دارد بر پدر واجب نیست؛ بنابراین، در فرض سؤال پدر می تواند از محل دیه هزینه های متعارف زندگی فرزند که همان نفقۀ شرعی او است را بپردازد.

6. در جایی که تنبیه بدنی جایز نبوده، پدر باید توبه کند؛ یعنی ضمن ندامت قلبی و طلب استغفار از خدای متعال و پرداخت دیه، از فرزندش حلالیت بطلبد که این کار حتی با یک دلجویی ساده تحقق پیدا می کند و فرقی بین قبل و بعد از بلوغ نیست.

کد سایت fa8833
طبقه بندی موضوعی رابطه با والدین|دیات