حکم نوشتن قصه های خیالی، با هدف تبلیغ و عبرت گیری چیست؟
حکم نوشتن قصه های خیالی، با هدف تبلیغ و عبرت گیری چیست؟ البته در این قصه ها نویسنده افعالی را به خداوند نسبت می دهد مانند اینکه گفته می شود: خدا خواست که فلان کار نشود یا فلان شخص حمایت شود یا نَشود چرا که مثلاً شخص صالحی است یا توکل بر خدا کرده است یا می گوییم خداوند فلان شخص یا گروه اشرار را هلاک کرد؟

باسمه تعالی

1. بیان مفاهیم اسلامی در قالب مثل ها و داستان های خیالی اشکال ندارد، بلکه اگر با ظرافت و دقت باشد، بسیار هم مطلوب است.

2. این مقدار از نسبت که در سؤال آمده است مصداق دروغ و افتراء نسبت به خداوند نیست، بلکه بیان جلوۀ رحمت و قدرت خدا است.

البته باید از مطلبی که منجر به ایجاد ذهنیت ها و عقاید انحرافی در ذهن خوانندگان یا شنوندگان می گردد، اجتناب گردد؛ مثلاً در توصیف فضائل و خصوصیات انبیاء و أئمه به گونه ای بیان نشود که یا ایشان را موجودات فرا انسان و به کلی دور از دسترس معرفی کند و امکان الگو پذیری از ایشان را نفی کند و یا آن ها را دقیقاً انسان های عادی و با معرفت های خطا پذیر و رفتار های غیر معصومانه و رایج بشری نشان دهد، بلکه باید در عین تأکید بر بشر بودن ایشان، رهیافتگی آن ها به قله های کمال علمی و رفتاری انسان بیان گردد و بدین صورت نشان داده شود که این راه برای همه باز است و می توان در عین بشر بودن، مسیر رسیدن به قله های کمال را پیمود.

کد سایت fa5204