باسمه تعالی

برای انعقاد قسم فرزند، اذن یا اجازۀ پدر لازم است. بنابراین، اگر پدری قبل از ابتدا به قسم، رضایتش را نسبت به قسم خوردن فرزندش اعلام کرد* یا بعد از اطلاع از قسم فرزند، نسبت به قسم وی ابراز رضایت کرد،** این قسم شرعاً محقق شده است.

در این مسأله فرقی نمی کند که قسم فرزند بر یک امر الزامی ( انجام واجب و ترک حرام) باشد یا بر یک امر غیر الزامی؛ هرچند احتیاط مستحب آن است که در موارد الزامی اگر بدون اذن یا اجازه قسم خورد، آن را شرعاً محقق شده بداند و به آن ملتزم باشد.

همچنین فرقی نمی کند که مورد قسم از چیزهایی باشد که با حق پدر بر فرزند منافات داشته باشد یا نداشته باشد.

* به اصطلاح فقهی «هرگاه اذن داد ...»

** به اصطلاح فقهی «هرگاه اجازه داد ... »