رفیقی دارم فقیر که بنده به او مدیون هستم. می خواهد آن پول را به من ببخشد، آیا جایز است وی پول خود را به من ببخشد؟
رفیقی دارم که خودش فقیر و مستحق به وجوهات است. بنده به او مدیون هستم تقریباً 206 دلار. او پولش را اصلاً طلب نمی کند، بلکه می خواهد آن پول را به من ببخشد ولی بنده احتیاط می کنم که شاید بخشیدن او جایز نباشد؛ چون بخشیدن آن پول در شأن او نیست؛ چون خودش فقیر است و برای رفاقت دینی می خواهد ببخشد. آیا جایز است وی پول خود را به من ببخشد؟ اگر جایز نیست، آیا می توان الآن مقداری را ببخشد که در شأن او باشد مثلاً 30 دلار و بعد از چند روز یا بعد از یک ماه مقداری دیگر را ببخشد و همین طور تا آن پول تمام شود.

باسمه تعالی

1. اگر این فرد عیال واجب النفقه دارد؛ یعنی افرادی را تکفل می کند که نفقۀ آن ها بر او واجب است، جایز نیست طلبش از شما را ببخشد و در این حکم فرقی در مقدار بخشش و نحوۀ بخشش نیست.

2. اگر عیال واجب النفقه یا طلبکاری که دینش حال شده است، ندارد، می تواند طلب خود را ببخشد ولی اگر خارج از شان او باشد، باید خمس آن را پرداخت کند.

کد سایت fa7982