آیا در خوف از ضرر که روزه را حرام می کند، خوف شخصی ملاک است یا نوعی؟
آیا در خوف از ضرر که روزه را حرام می کند، خوف شخصی ملاک است یا نوعی؛ یعنی خوفی که شخص این مکلف به ضرر پیدا می کند، ملاک است یا باید به گونه باشد که اگر هر مکلفی در چنین حالی قرار می گرفت، این خوف برایش ایجاد می شد؟

باسمه تعالی

1. ملاک خوف نوعی است نه شخصی. بنابراین هرگاه با ملاحظۀ شرایط و گفته های متخصصان وضعیت به گونه ای باشد که هر انسان عادی احتمال عقلایی می دهد که روزه داری در این وضعیت خطر دارد، روزه گرفتن حرام است.

2. اگر شخصی از این وضعیت خبر نداشته و در نتیجه احتمال عقلائی ندهد که روزه برایش ضرر دارد و روزه بگیرد، روزه اش صحیح است.

کد سایت fa7977
طبقه بندی موضوعی روزه های حرام و مکروه